جــــــــام غـــــــــــــم

بترس از من از این سیل جدا افتاده مغرور

بترس از من که پر کینه نگاهت میکنم از دور

نخواهم رفت خواهم ماند و روزی باتو خواهم خواند

کلامی را که از چشمم نمیخوانی حدیثی را که جز رویا نمیدانی

برایت مهربان بودم تو میدانستی و نامهربان بودی

به پایت زندگی دادم تو رنجم دادی و در فکر جانم بودی

گرفتی هرچه از من بود چون دشمن مرا پا بستی و رفتی

چه ترسیدی که بگریزم همه پیوندمان بشکستی و رفتی...

بترس از من از این سیل جدا افتاده مغرور

بترس از من که پر کینه نگاهت میکنم از دور